Οι πολλαπλές προκλήσεις των ΗΠΑ στο «deal» για τα ορυκτά της Ουκρανίας – Γιατί αργούν τα πρώτα κέρδη

Μετά από πολύμηνες διαπραγματεύσεις και εντάσεις, ΗΠΑ και Ουκρανία υπέγραψαν τη συμφωνία των ορυκτών, η οποία ενισχύει τη διπλωματική σχέση μεταξύ των δύο κρατών. Από την άλλη όμως, πολλοί αναλυτές αναφέρουν πως υπάρχουν μία σειρά από υλικοτεχνικά και οικονομικά εμπόδια, που θα πρέπει οι δύο πλευρές να αντιμετωπίσουν προκειμένου να αποφέρουν κέρδη.

Σύμφωνα με ανάλυση της Washington Post, ειδικοί στον τομέα της βιομηχανίας αναφέρουν ότι λόγω των εμποδίων θα χρειαστεί τουλάχιστον μια δεκαετία για να αποφέρει οφέλη στην αλυσίδα εφοδιασμού των ΗΠΑ. Οι αποστολές τιτανίου, γραφίτη και λιθίου που είναι σημαντικές για την προηγμένη κατασκευή βρίσκονται σε μακρινό ορίζοντα.

Σημειώνεται ότι ένα ακόμα εμπόδιο είναι ότι το σύμφωνο θα βοηθήσει ελάχιστα, είπαν οι ειδικοί, καθώς ο έλεγχος της Κίνας επί των μετάλλων δημιουργεί αυξανόμενες ανησυχίες για την οικονομία και την εθνική ασφάλεια.

Ξεπερασμένες γεωλογικές έρευνες

Ένα ακόμη πρόβλημα για τις εταιρείες που θα εμπλακούν στην επένδυση είναι ότι έχουν να αναλύσουν ξεπερασμένες γεωλογικές έρευνες που χρονολογούνται από την σοβιετική εποχή και αφορούν τα υπόγεια κοιτάσματα.

Αναλυτές αναφέρουν ότι στην Ουκρανία δεν γνωρίζουν καν τα ακριβή μεγέθη από τα 17 μέταλλα (σ.σ. σπάνιες γαίες), τα οποία έχουν γίνει αχίλλειος πτέρνα για τους Αμερικανούς κατασκευαστές.

Γιατί οι αμερικανικές εταιρείες είναι επιφυλακτικές

«Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που θα έκαναν τις αμερικανικές εταιρείες να είναι επιφυλακτικές όσον αφορά το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο στην Ουκρανία», δήλωσε ο Ben Cahill, μελετητής στον τομέα της ενέργειας στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν.

Είπε ότι πολλά από τα αποθέματα φυσικού αερίου βρίσκονται στη ζώνη των συγκρούσεων, όπου οι εταιρείες θα ήταν απρόθυμες να επενδύσουν, ακόμη και σε περίπτωση ειρηνευτικής συμφωνίας.

«Δεν είμαι πεπεισμένος ότι οι μεγαλύτερες εταιρείες που έχουν ευκαιρίες σε όλο τον κόσμο θα το δουν αυτό ως ανταγωνιστικό μέρος για να επενδύσουν», δήλωσε ο Cahill. «Ίσως κάποιες μικρότερες, ανεξάρτητες εταιρείες να είναι πρόθυμες να αναλάβουν το ρίσκο».

Με ποιους πόρους θα ασχοληθούν οι επενδυτές

Οι πόροι που θα προσελκύσουν το ενδιαφέρον των Αμερικανών επενδυτών είναι το τιτάνιο, ο γραφίτης και το λίθιο που βρίσκονται στο έδαφος. «Η καλύτερη περίπτωση θα ήταν να κατασκευαστεί ένα νέο ορυχείο σε 10 χρόνια από τώρα, και κάποιο από τα εξορυσσόμενα μέταλλα να φτάσει στη βιομηχανία των ΗΠΑ», δήλωσε η Ashley Zumwalt-Forbes, η οποία ήταν αναπληρώτρια διευθύντρια για τις μπαταρίες και τα κρίσιμα υλικά στο υπουργείο Ενέργειας κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Μπάιντεν.

Τα περιθώρια κέρδους στα ορυχεία είναι εξαιρετικά στενά και οι επενδυτές αναζητούν μέρη όπου υπάρχει χαμηλός κίνδυνος ασφάλειας και πολιτικός κίνδυνος και οι τοποθεσίες των συγκεκριμένων μετάλλων έχουν χαρτογραφηθεί διεξοδικά. Τίποτα από αυτά δεν ισχύει στην Ουκρανία, σύμφωνα με το Zumwalt-Forbes.

«Δυσκολευόμαστε να συγκεντρώσουμε χρήματα για την εξερεύνηση ορυκτών σε μέρη όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο Καναδάς και η Αυστραλία», δήλωσε. «Σκεφτείτε πόσο πιο δύσκολο θα είναι να συγκεντρωθούν χρήματα για αυτές τις δραστηριότητες που βρίσκονται σε αρχικό στάδιο στην Ουκρανία».

Για ένα υλικό όπως το λίθιο, δήλωσε η Abigail Hunter, εμπειρογνώμονας σε κρίσιμα ορυκτά στην SAFE, μια ομάδα που υποστηρίζει την ασφάλεια της ενέργειας και της εφοδιαστικής αλυσίδας, υπάρχει μικρό κίνητρο για τις αμερικανικές εταιρείες να κοιτάξουν προς την Ουκρανία.

Τα αποθέματά της είναι μέτρια σε σύγκριση με εκείνα σε πιο σταθερές χώρες, ανέφερε η ίδια σε ένα ηλεκτρονικό μήνυμα, ενώ το πιο ελπιδοφόρο κοίτασμα της Ουκρανίας βρίσκεται σε έδαφος που έχει καταληφθεί από τη Ρωσία.

Τι γίνεται με το φυσικό αέριο της Ουκρανίας

Οι ειδικοί δήλωσαν ότι οι ευκαιρίες για πετρέλαιο και φυσικό αέριο είναι πιθανό πολύ περιορισμένες. Οι ενεργειακές εταιρείες έχουν εναλλακτικά μέρη για την εξόρυξη φυσικού αερίου, όπου οι υποδομές είναι ήδη ανεπτυγμένες και οι κίνδυνοι των επενδύσεων είναι χαμηλότεροι.

Αυτό περιλαμβάνει τη διοχέτευσή του στην υπόλοιπη Ευρώπη από μέρη όπως η Νορβηγία και το Αζερμπαϊτζάν ή τη μεταφορά του με πλοία υγροποιημένου φυσικού αερίου από τις ΗΠΑ και το Κατάρ.

Τα δύο βασικά προβλήματα

Η εξαγωγή των ορυκτών αποτελεί μόνο το ένα μέρος του προβλήματος, ενώ το άλλο είναι η επεξεργασία τους, καθώς πρόκειται για μία δύσκολη εργασία με χαμηλό περιθώριο κέρδους.

«Τα προβλήματα της εφοδιαστικής αλυσίδας των ΗΠΑ προκύπτουν σε μεγάλο βαθμό από την επεξεργασία και όχι από την εξόρυξη των ορυκτών και η συμφωνία, απ’ όσο έχω δει, δεν διευκρινίζει ότι η Ουκρανία θα γίνει αποθήκη επεξεργασίας», ανέφερε σε ηλεκτρονικό μήνυμα η Έμιλι Χόλαντ, διευθύντρια έρευνας και επίκουρη καθηγήτρια στο Ινστιτούτο Ναυτιλιακών Σπουδών για τη Ρωσία στο U.S. Naval War College.

Οι εγκαταστάσεις επεξεργασίας, είπε η ίδια, απαιτούν σημαντικές υποδομές ενέργειας και μεταφοράς και μεγάλο μέρος αυτών έχει υποστεί σοβαρές ζημιές στην Ουκρανία.

Και, έγραψε η Χόλαντ, «η επεξεργασία ορυκτών στην Ουκρανία δεν είναι ακριβώς βολική για τις αμερικανικές αγορές, ειδικά αν η κυβέρνηση επιδιώκει να μεταφέρει την τελική παραγωγή αγαθών στην ξηρά».